Gemiddelde leestijd: 5 minuten

Waarom schrijven moeilijk is ontdek ik telkens weer als ik over schrijven vertel. Niet zelden – oké, ik bedoel best wel vaak – uiten mensen zich wat zuchtend of kreunend. Dat klinkt dan ongeveer zo: ‘Oooh, ik worstel altijd zo met schrijven.’ of ‘Schrijven is moeilijk, echt waar.’ ‘Ja, schrijven vind ik zoooo lastig.’ ‘Schrijven kost me heeeeel veel moeite.’

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Terwijl ik naar hen luister kijken fronsende voorhoofden me aan. Ogen die rollen en bollen. Schrijven vinden zij uitermate moeilijk, althans dat geloven zij. Nieuwsgierig aagje popelt dan om de waaromvraag te stellen. Hoe het komt dat schrijven zo moeilijk is, vertel ik hier graag.

Waarom schrijven moeilijk is, ontdek ik door dat te vragen.

In de gesprekken die ik heb als het over schrijven gaat, stel ik vragen. En daarna? Luisteren, heel goed luisteren.

Wat gebeurt er als je begint met schrijven?

Wat vind je er zo moeilijk of lastig aan?

Waar stokt het?

Je las het al aan het begin van mijn verhaal, ik doe dat omdat ik nieuwsgierig ben. Nieuwsgierig naar wáár het stokt’, waar het zo moeilijk wordt. Eenmaal bekend met waar het moeilijk, lastig of ingewikkeld wordt  kom je sneller en makkelijker bij de oplossing.

Schrijven kunnen we allemaal en daarin ontwikkelen is voor iedereen mogelijk. Het helpt je zelfs op weg een goede of betere schrijver te worden. Schrijven mag vooral leuk zijn, zo luidt mijn motto. Daar heb je veel meer aan.

Ik help een ander graag over die hobbel van moeilijk of lastig heen. Een poging wagen kan altijd.

Vier voorbeelden waarom schrijven moeilijk is.

Waarom velen van ons in de veronderstelling verkeren dat schrijven moeilijk is, komt omdat we:

1. Nogal kritisch zijn als het over onszelf – en onze schrijverij – gaat.
2. Al gauw te veel willen vertellen, terwijl dat niet nodig is.
3. Bang zijn om spel of taalfouten te maken in onze teksten.
4. Een stok achter de deur missen of iemand die even mee kijkt/checkt.

Herken jij één van deze vier voorbeelden? Laat ik ze hier alle vier eens onder de loep houden. Geef ik gelijk een direct toe te passen tip.

1. Ik ben te kritisch, daarom is schrijven voor mij zo moeilijk

Een hele bekende waardoor je al gauw vindt dat schrijven moeilijk is; (te) kritisch op je eigen werk. De innerlijke criticus – die we overigens allemaal wel kennen – speelt dan de hoofdrol in je mind. Over deze innerlijke criticus schrijf ik wel vaker, ik ken haar maar al te goed. Meestal luidt mijn advies: geef hem of haar een welverdiende pauze.  Zet een kop koffie of thee en geef er voor mijn part een gebakje bij.

TIP: Ga lekker spelen met je schrijverij. Schrijf vanuit je hart, je gevoel. Pas als je uitgeschreven bent haal je kritische kabouter er weer bij. Dan is zij veel nuttiger en effectiever inzetbaar.

2. Ik wil teveel vertellen, schrijven lukt wel. To-the-point blijven is lastig.

Teveel vertellen, het overkomt de beste. Een nadeel? Juist niet. Wie veel te vertellen heeft is rijk. Top dus. Vertel en schrijf het op papier. Schrijf voluit.

Maarr… Bied niet alles tegelijk of in één keer aan. Dat kan je lezer simpelweg niet aan. Naar jou luisteren wil hij maar al te graag, het liefst in hapklare brokjes.

Heb je wat geschreven en zie je dat er iets teveel boodschappen in één stuk zitten? Kijk waar je van je kernboodschap afraakt. Haal deze stukken uit je tekst en plak ze op een nieuwe pagina. Dat is het begin van een nieuw verhaal/artikel/blog.

Houd dingen die bij elkaar horen bij elkaar. Opsplitsen is dé oplossing. Heb je gelijk voer voor 3 of 4 blogs of artikelen en ben je mooi onder de pannen voor je komende publicaties.

Tip: Knip je schrijfsel op in delen, maak een serie. Of. Heb je heel veel te vertellen: schrijf een boek. Het resultaat: uren schrijfplezier en lekker veel materiaal om te delen, posten of publiceren.

3. Ik ben bang dat ik spel- of taalfouten maak.

Type of spelfouten maken? Dat overkomt iedereen. Echt. Meestal door slordigheid. Maar gelukkig is je papier of document geduldig. Fouten maken mag! Zorg wel voor foutloos als je gaat publiceren, dat is een must.

TIP: Lees je geschreven tekst rustig door. Neem de tijd. Dan zie je het beter, helderder. Met snel iets afraffelen oogst je al gauw foutjes en slordigheidjes. Vergeet ook niet de spellingcontrole je te laten helpen (al dekt die niet voor 100 %).

Foutloos is de beste optie. Zie je het gewoon niet in je eigen tekst of voel je je onhandig daarin? Laat een professional je helpen. Ik ben er daar één van. Je legt je tekst voor en krijgt het terug met correcties of feedback op je tekst. De meeste tekstschrijvers – gevoed door vele vlieguren schrijven en lezen – helpen je met plezier.

4. Ik mis een stok achter de deur

Schrijven wil je wel. Maar tijd inruimen, ho maar.

Of ben jij zo iemand die tijd blokt maar dan toch al gauw wat anders gaat doen. Vertoon jij vluchtgedrag? Er zijn ook zoveel andere dingen te doen.

Sluit aan bij een schrijfgroep, een workshop. Samen schrijven helpt , motiveert en inspireert je. Ik kan het weten. Alleen al als ik denk aan die blije koppies in mijn eigen schrijfsessie die ik regelmatig organiseer.

TIP: Het toepassen van deze truc werkt soms ook: Vandaag schrijf ik 5 minuten over …. (onderwerp waar je veel van vindt of veel over weet)… na 5 minuten besluit je: ik stop.. of ik ga door. PAS OP! Deze oefening leidt nogal eens tot een behoorlijk stukje tekst op papier. Ik nodig je van harte uit om eens uit te vogelen hoeveel tekst jij op papier krijgt in vijf minuten.

Heb je hier iets aan?

Dit waren de tips die ik graag met je wilde delen. Heb je daar iets aan? Wil je inspirerende oefeningen ontvangen om jezelf aan het schrijven te krijgen? Heb je feedback nodig, een stok achter de deur, een spellingcheckmiep of een opsplitsprofessional? Je mag me benaderen, zelfs als je een keer een kop koffie (latte graag ????) met me wil drinken. Een beetje sparren over jouw hobbel. Ik luister graag  naar jou en je verhaal.